Przejdź do głównej zawartości

Recenzja książki Zmrok - Harvard Lampoon, czyli wampiry w krzywym zwierciadle.



Tytuł oryginału - Nightlight: A parody
Data wydania - 15 czerwca 2010
Liczba stron – 160
W oryginalnym tłumaczeniu, jest to parodia znanej powieści Zmierzch. Występuję w tej książce, licealistka, tak jak w oryginale, ale tym razem to ona szuka wampira, tego, który by ją ukąsił. Jest to opowieść o perypetiach Belli i jej kolegi ze szkolnej ławki Edwarta (imię zapisane tak jak w oryginale 😊) Historia jest odzwierciedleniem Amerykańskiego humoru rodem z filmów w krzywym zwierciadle.

Dla fanów aktora Leslie Nielsen

Jeśli choć raz nudziłeś się w niedzielne popołudnie, które u mnie w domu nosi nazwę poobiedzie i dodatkowo skakałeś po podstawowych kanałach, to musiałeś spotkać się z tym kultowym komikiem. Nie jest to recenzja jego filmów, więc jeśli nie wiecie o kim mowa, to zachęcam do sprawdzenia w Google, takich pozycji kinematografii jak Naga Broń, czy Dracula - wampiry bez zębów. Dla tych leniwych króciutki filmik na dole.

Ta książka jest napisana w identyczny sposób i przedstawia takie samo poczucie humoru, jakie jest na wyżej wymienionych filmach. Trzeba się głęboko zastanowić zanim się po to sięgnie, czy aby na pewno to mi odpowiada.

Beczka śmiechu.

Jak na parodię przystało, powieść jest napisana po to, aby nas rozbawić. Ja osobiście za takim rodzajem humoru nie przepadam, ale czasem pękałam ze śmiechu. Jeśli parskasz śmiechem podczas czytania, zachęcam przy niej nie jeść płatów z mlekiem.
Powieść nie jest górnych lotów i jest raczej z kategorii tych odmóżdżających. Na LC zebrała bardzo słabe noty, ze względu na brak jakiegokolwiek polotu i płytkie żarty. Ale moi mili O TO TU WŁAŚNIE CHODZI. Taki rodzaj żartu i tyle. Ja czasem się śmiałam a czasem zastanawiałam się co brał autor i czy to również jest dostępne w moim miesicie.

Obsada

Ostatnio widziałam na FB ankietę, w której internauci głosowali na najgłupszą laską z powieści. Konkurowała Bella ze Zmierzchu z Anastazją z 50 twarzy Greya. Ja osobiście głosowałam na Anastazję, ale nie ma co ukrywać, ze Bella też nie grzeszy rozumem. W tej powieści jest ona oddana idealnie. Jej głupkowate zachowania są wyciągnięte jeszcze bardziej, a jej nieudolność życiowa przekoloryzowana.
Jest to typowa groteskowa historia o dwóch nam dobrze znanych bohaterach, o których sądzimy właśnie to, co przedstawia nam autor w powieści Zmrok.

Zwięzłość.

Książka jest bardzo która, co jest plusem i minusem za razem. Minus jest oczywisty, bo książka powinna być książką, a nie obszerniejszą broszurą, a z drugiej strony, nie wiem czy dałabym radę przełknąć jeszcze więcej, tego co autor miał do zaoferowania.

Powieść, która pozostawia mieszane uczucia. Raz się śmiejesz, a raz jest ci przykro, że marnujesz swój czas na tą pozycję.
Dla mnie 4/10 

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Dziękuję za każdy komentarz. Widzimy się wkrótce :)

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w zakresie pozostawionych przez mnie treści komentarzy w celach oceny treści zamieszczonych w artykułach.

Popularne posty z tego bloga

Alex Kava, Erica Spindler, J. T. Ellison – Cienie nocy, czyli krótkie opowiadanie o seryjnym mordercy.

Któregoś pięknego dnia spotkały się trzy kobiety, aby omówić swoje przedsięwzięcie jakim było napisanie książki. No może raczej opowiadania, ale podejrzewa, że wtedy jeszcze o tym nie wiedziały, że wyjdzie im 170 stron dużą czcionką. Książko-opowiadanie jest o seryjnym mordercy, który przemierza kraj zostawiając za sobą trupy, a trzy agentki starają się go pojmać w imię sprawiedliwości. Instynkt macierzyński Pierwsza z agentek FBI   mierzy się ze sprawą śmierci bezdomnej dziewczyny, która po zajściu w ciąże została wyrzucona z domu. Sama przed kilkoma tygodniami straciła dziecko poprzez poronienie, więc los dziewczyny i jej maleństwa bardzo leży jej na sercu. Niestety nie dowiadujemy się nic o jej przeszłości, powiązaniach z kolegami z pracy, relacjami z mężem. W sumie wiemy tylko tyle, że babka wybiera ratowanie niemowlaka, mimo iż wie, że zostanie za to zawieszona. Pytanie jakie mi się nasuwa to to, dlaczego policjantka zostaje zawieszona, kiedy próbuje odnaleźć dzieck...
45 komentarzy
Czytaj więcej

Mari Jungstedt - Słodkie lato, czyli książka pusta w środku.

Dziś zajmę się recenzją książki Słodkie lato, skandynawskiej autorki kryminałów Mari Jungstedt. Czy mieliście kiedyś taką sytuację, że książka miała sporo stron, ale tak naprawdę, jeśli mielibyście streścić fabułę, to spokojnie zamknęlibyście się w kilku zdaniach? Mnie najbardziej zastanawia to, co zajęło aż tyle stron? Książka jest piątą z kolei historią Inspektora Anders Knutasa. Na szczęście, książki nie łączą się w sposób szczególny, więc bez problemu można je czytać nie po kolei. Ja na przykład zaczęłam od piątej. 😊 Upalne lato (nawet słodkie), ściąga tłum turystów. Podczas beztroskiego czasu nad wodą, dochodzi do makabrycznego zdarzenia – morderstwa. Tak się wydarzyło, że inspektor Anders Knutasa jest w tym czasie na urlopie. Gdy z niego wraca, aby pomóc w śledztwie, dochodzi do kolejnej zbrodni. Tytuł Oryginału - I Denna Ljuva Sommartid Data Wydania - 16 Listopada 2017 ISBN - 9788311151529 Liczba Stron - 302 Kategoria - Kryminał Język -Polski Cykl: ...
53 komentarze
Czytaj więcej

Rafał Cichowski - Pył Ziemi, czyli egzystencjalne przemyślenia o końcu świata.

Zdjęcie – Książki Agi. Ziemia wyeksploatowana przez ludzkość, powoli umiera. Grupa naukowców tworzy statek pokoleniowy - Yggdrasil , który ma zapewnić przedłużenie gatunku ludzkiego. Po ponad 700 latach kosmicznej tułaczki garstki ludzi, którzy dostali bilet na ostatni prom kosmiczny, para młodych, genetycznie ulepszonych ludzi wyrusza na ziemię aby znaleźć odpowiedź na pytanie, które umożliwi przetrwanie rodzajowi ludzkiemu. Czym im się uda? Czy zastaną jedynie pył ziemi. Data Wydania - 29 Marca 2017 Liczba - Stron320 Kategoria - Fantastyka, Fantasy, Science Fiction Język - Polski Nicość. Treść książki odziera nas ze złudzeń. Pokazuje wiele nagich prawd, których na codzienna wolelibyśmy nie widzieć. Ukrywamy je gdzie głęboko pod naszymi warstwami próżności, strefy komfortu i wysokim ego. Boimy się powiedzieć sobie oczywistą prawdę, dlatego nie mówimy nic.  Odsyłamy natarczywe myśli w najdalsze zakamarki naszego umysłu, a one co jakiś czas próbują bezskutec...
37 komentarzy
Czytaj więcej