Agatha Raisin i ciasto śmierci, czyli o tym dlaczego nie kupie kolejnych części.

Książka opowiada o losach bohaterki, która nazywa się Agatha Raisin – łudzące podobieństwo do innej sławnej Agaty i wcale nie chodzi o mnie 😊. Pierwszy tom, rozpoczynający całą serię opowiada o rozwikłaniu zagadki kryminalnej, bo w końcu chodzi tu o morderstwo. Ale czy książka to serio kryminał z pierwszego zdarzenia? Dwie rady: po pierwsze, przeczytajcie książkę, to na pewno się dowiecie, po drugie, przeczytajcie recenzję, to dowiecie się co ja o tym sądzę.

Na zachętę dobre ciastko

Opis książki rewelacja. Kryminał, akcja, morderstwo, rozwikłanie sprawy, a to, że jeszcze będziemy mogli spotkać naszą bohaterkę w innych opowieściach serii, przekonuje mnie do zakupi pierwszego tomu. Jest ładna, różowa i zachęcająco apetyczna, dzięki kolorowej grafice na okładce książki. Ciasto z dziurką, czy cacko z dziurką, no jakoś tak.

Zatrute ciasto

I tu właśnie pies jest pogrzebany. Po pierwsze tak jak w Sandomierzu, w którym ginie co odcinek przynajmniej jedna osoba w popularnym serialu, gdzie główną rolę odgrywa pan w czarnej sukience, również naszej autorce w końcu się skończą osoby do wyeliminowania. W końcu mieścina mała, a  wymordowują się w pień. Nie liczyć tych co odeszli śmiercią naturalną. Tu już włączył się pierwszy alarm, że książka jak i jej kontynuacje, mogą być ciut naciągane, bo ile w końcu można się mordować na jednej wsi.

I ruszyli

No właśnie, tu też był problem. Nasza główna bohaterka przeprowadziła się z dużego miasta do małej mieściny. U nas to raczej wioska u nich małe miasteczko, ale nie zmieni to faktu, że zmiana otoczenia zajęła jej 2/3 książki. Raz się przeprowadziła, potem znów wróciła na stare śmiecie. Może i by chciała z kimś się zaprzyjaźnić, ale to znów wspomina starych znajomych. Wiem, wiem, może to do całości serii jest potrzebne, abyśmy poznali naszą bohaterkę od podszewki, ale babka jest po prostu nudna. Kobieta nie pierwszej młodości i bez zapału.

Nie widziałam u niej chęci do życia, ani do dalszego uczestniczenia w akcji. A propos akcji, trzeba było czekać na nią całą książkę, na szczęście dzięki liczbie stron, nie trwało to długo.

Kończ waść wstydu oszczędź

Wiecie jak to jest, kiedy czytacie książkę i wiecie, że to nie jest to, że to was nie pociąga, a nawet męczy, to mimo to, nie spoczniecie póki nie zakończycie? Ja przynajmniej tak mam. I tym razem nie zatrzymałam się, ale brnęłam w ciąg zdań sugerujących grafomanie i dobrnęłam do końca. Do rozwikłania tajemnicy morderstwa!

I tak zabił lokaj

Ponoć nie ważne, kto występuje w opowiadaniu i tak rozwiązanie jest jedno. Zabił lokaj. To jak z grą w piłkę nożną. Nie ważne kto gra i tak wygrają Niemcy. Tu nie było żadnych Niemców, ani lokaja, więc odpowiedzieć nie jest taka prosta. I właśnie chcę o tym teraz powiedzieć kilka słów. Jak to w życiu, wszystko ma plusy dodatnie i plusy ujemne. Ta książka, która w istocie nie powala na kolana, nie jest aż tak zła, aby od razu palić ją na stosie lub stosować w toalecie, jako produkt awaryjny. Książkę czyta się szybko, jest lekka i doskonała na chwilę relaksu. Nie ma zawiłej fabuły, więc nie wytężamy naszych szarych komórek i nasze ciało może odpocząć w przyjemny sposób. Ogólnie nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło.